Twee maanden na de operatie, hoe gaat het?
18 maart 2020 
3 min. leestijd

Twee maanden na de operatie, hoe gaat het?

Ja de tijd vliegt, het is al twee maanden geleden! De tijd lijkt opeens te vliegen, maar tegelijkertijd kruipt het. Het zijn de kleine stappen die nu het verschil maken. Vandaag vertel ik je hoe het gaat. Lees je mee?

Inmiddels heb ik de Sling nog nauwelijks om, ik heb zelfs vannacht voor het eerst zonder dat enorm warme ding geslapen en ook overdag gaat het goed. Ik type weer met twee handen en kan weer aan tafel werken. Het zijn van die kleine dingen, maar het voelt als enorme overwinningen.

Wat is er ook alweer gebeurd?

Om nog even jullie geheugen op te frissen leg ik kort uit wat er is gebeurd. Ik had al 15 jaar een zwakke linkerschouder die met enige regelmaat half uit de kom ging. Afgelopen zomer is hij voor het eerst compleet uit de kom gegaan. Dit heeft ongeveer een uur geduurd omdat hij maar niet terug schoot. Het lukte me gewoon echt niet. Eenmaal terug in de kom en in het ziekenhuis was het eigenlijk vooral weer rustig aan doen, fysio behandelingen en wachtten tot ik mijn oproep voor de MRI kreeg. Op de MRI werd duidelijk dat het labrum beschadigd was aan de voorkant en er een deuk achterin de kom zat. Uiteindelijk ben ik 23 januari geopereerd via de Laterjet procedure en daar ben ik nu van aan het revalideren. De Laterjet procedure houdt in dat er een pees van mijn schouder is “afgezaagd” en deze aan de voorkant opnieuw met een peesblok en schroef is bevestigd. Een heftige schouder operatie die veel rust en geduld vraagt! Wil je er meer over lezen dan kan dat hier

Werken aan mobiliteit

Ja, ik heb nog wel wat pijn en er is nog een hele hoop te doen. Ik kan mijn arm bijvoorbeeld niet eens voor de helft omhoog doen en ik mis nog een hele hoop mobiliteit, stabiliteit en kracht in mijn schouder. Van de fysio heb ik een aantal oefeningen gekregen die ik rustig kan oefenen. Nu ik de Sling niet/nauwelijks meer om heb mag ik hem ook weer voor alle daagse klusjes proberen te gebruiken. Vooral de eerste paar dagen merkte je goed dat de schouder dat zwaar vond. De oefeningen erbij waren toen echt te zwaar, vooral de combinatie van dagelijkse dingen en de oefeningen. We hebben toen besloten dat ik alleen de oefeningen mag doen op een rustige dag. Zeker omdat ik geen mobiliteit verloren was door de oefeningen minder vaak te doen dan van te voren af gesproken. Daar was ik natuurlijk erg blij mee, want het doel ligt momenteel op de mobiliteit in de schouder terug te krijgen.

Ondertussen heb ik van Fondo de Tacx Neo 2T te leen en nu is het wachten nog tot Futurumshop mijn zelf gekochte dongle en hartslagband bezorgen zodat ik echt aan de bak kan met de trainingsschema’s van Fondo. Momenteel probeer ik om de dag 30-40 minuten op de Tacx te zitten en sowieso te wandelen. Het is alleen even de vraag hoe lang dat nog kan/mag in verband met het Corona virus waar we nu allemaal mee te maken hebben.

Het herstel gaat dus eigenlijk heel goed, de fysio en de orthopeed zijn tevreden en ik heb nauwelijks pijn. Inmiddels steun ik ook weer met mijn linkerhand op het stuur van mijn fiets als ik op de Tacx zit, wat echt als een mega overwinning voelt. Wel is het allemaal nog een hele lange weg en staat goed de oefeningen doen, goed slapen/uitrusten en naar mijn lichaam luisteren natuurlijk hoog op het lijstje.

Mijn overwinningen van de afgelopen tijd

  • Zonder Sling geslapen!
  • Twee handen op het stuur
  • Mijn jas kan/mag weer dicht
  • Weer aan tafel werken
  • Zelf douchen
  • Leuke kleding weer aan
  • Normale dagelijkse dingen doen (bed opmaken, vaatwasser in/uit pakken etc)

Help jij mijn volgers aantal groeien op Instagram? Volg mij dan gezellig hier

Liefs, Kirsten

Ps: wil jij mij steunen tijdens de Alpentocht? Klik dan hier om geld te doneren. De Alpentocht is een tocht waarbij er geld wordt ingezameld voor CliniClowns! 

Over de schrijver
Reactie plaatsen