Vandaag een nieuwe gastblog online. Dit keer is Lisa van der Velde aan het woord. Ze had voorheen een hekel aan sporten en helemaal aan fietsen. Inmiddels pakt ze geregeld haar fiets voor een lekker rondje fietsen!
Vroeger was ik helemaal niet zo van het sporten, ik had er eigenlijk min of meer een hekel aan. Ik dacht soms echt hoe kunnen andere mensen hier nou voldoening uit halen, en het überhaupt leuk vinden?
Ik leerde mijn vriend kennen, hij fietste elke week 30km naar zijn werken en in de weekend zat hij op de racefiets. Iets wat ik toen nog helemaal niet kon begrijpen, dat je voor je plezier ging fietsen?
Naar mate de tijd vorderde en ik alleen naar de sportschool ging om een paar lesjes te volgen, werd het op een gegeven moment wel saai. Ik ging steeds vaker niet meer. En mijn vriend fietste gewoon door op zijn fiets als het mooi weer was terwijl ik binnen bleef.
Een nieuwe stap
Het was tijd voor iets nieuws. ik wilde iets wat ik nog nooit had geprobeerd. Misschien moest ik ook maar eens op de fiets stappen, maar ik dacht is dit wel iets voor mij. Ik die niet van fietsen hou. Ik pakte niet eens de fiets naar de supermarkt voor een afstand van nog geen 700 meter en naar school fietsen vroeger deed ik al helemaal niet. ik ging veel liever met de bus.
Toen heb ik mijn gedachten aan mijn vriend verteld, die vond het eerst wel grappig dat ik zei dat ik ook wilde fietsen samen met hem. Dat is toch niks voor jou, zei hij. Je gaat al geen eens op de fiets naar de supermarkt. Wat ik al eerder zei ik had er een soort van hekel aan. Maar hier uit eindelijk veel over gepraat te hebben ging we op marktplaats naar een goede tweedehandse racefiets kijken. En die vonden we dezelfde dag nog in Amsterdam, Van een meisje die op wereld reis ging. De volgende dag zijn we er heen gegaan om te kijken of de fiets wat was.
Ik moest er natuurlijk ook op fietsen, en daar ging ik, heel onzeker, wiebelend door de straten van amsterdam even oefenen, ik kreeg zelfs nog schoenen bij met klik pedalen. Ik moest er nog even niet aan denken dat mijn voeten vast zouden zitten en dat ik ze niet meer los zou krijgen. Na een paar keer oefenen met de klik pendalen ging het een stuk beter en voelde het niet meer eng aan.
Ik was er super blij mee! Wie had dat nou ooit gedacht, Lisa die voor haar plezier zou gaan fietsten. Nou ik zelf had dat ook nooit verwacht! Zo heb ik mijn eerste racefiets gekocht.
Helemaal blij reden we naar hui. Ik bestelde gelijk een fiets computer met een touch of pink ik wilde de fiets wel een beetje naar mijn eigen smaak maken. Die zelfde avond hebben we nog een klein rondje in de buurt gemaakt. Ik kon gewoon niet geloven ik fietsen leuk vind. Naar mate het steeds mooier weer werd, fietste ik elk weekend samen met mijn vriend. Na het werken gingen we ook vaak een klein rondje van 25 km. Ik stelde mijn eerste fiets doel op en dan was 50 km te gaan halen. Mijn conditie werd beter en beter. Verder hielp het fietsen mij zowel fysiek als mentaal. Als ik bijvoorbeeld een rot dag had sprong ik samen met mijn vriend op de fiets voor een klein rondje. Het fietsen heeft mijn leven zo veranderd dat het een onderdeel van mijn leven is geworden, een wekelijkse bezigheid.
Tot nu toe fiets ik nog steeds heel graag!
Wat onwijs leuk om te lezen Lisa. Super knap van je, van sporthater naar liefhebber! Chapeau en ga zo door!
Liefs, Kirsten
Ps: wil jij mij steunen tijdens de Alpentocht? Klik dan hier om geld te doneren. De Alpentocht is een tocht waarbij er geld wordt ingezameld voor CliniClowns!