Ja, ik mis wedstrijden rijden. Ik ben namelijk dol op de competitie, behalve met spelletjes spelen hahah, het ergens naartoe trainen, het evaluatie moment, de sfeer die er hangt, het voldane gevoel dat het geeft.. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Wedstrijden rijden vind ik fantastisch en sinds ik het niet meer actief doe mis ik het intens. Veel meer dan ik in eerste instantie had verwacht.
Nu moet ik toegeven dat ik pas 1 keer een iniminie koers heb gereden en dat vast niet helemaal in vergelijking staat met hoe het er in een echte koers aan toe gaat, was ik wel direct verkocht en wil ik heel graag ervaren hoe een echte koers in zijn werk gaat.
Wat ik zo leuk aan wedstrijden vind
Je traint bewust naar een bepaald moment toe. Je wedstrijd is als het ware een evaluatie moment. Bij het paardrijden ga je na het lezen van je jury commentaar weer verder trainen tijdens de lessen, clinics en eigen trainingen. Daarna komt er weer een “toets” moment (een wedstrijd) en zo ga je telkens door. Je wint wel eens, je haalt wel eens onvoldoendes, er komen tegenslagen en overwinningen en je leert er veel van, op veel verschillende manieren. En sinds ik niet meer actief paard rij mis ik dat element enorm. Ergens naartoe trainen vind ik namelijk super fijn. Toen mijn pony overleed zei ik heel stellig “ik ga weer ‘echt’ rijden als ik weer een fijn wedstrijd paard kan betalen”. En zo denk ik er nog steeds over. Ik mis het paardrijden overigens gigantisch, maar dat is misschien stof voor een ander moment.
Ik fitness al een behoorlijke tijd en ben me steeds meer aan het beseffen waarom mijn motivatie hiervoor ook steeds zakt en weer stijgt. Uiteindelijk mis ik gewoon het wedstrijd element, het ergens bewust naartoe trainen. Natuurlijk stel je bij fitness wel doelen; pr’s binnen een bepaalde oefening, maar dat geeft mij toch onvoldoende motivatie. Het complete plaatje mis ik, geloof ik.
Trainen zonder doel vind ik wel leuk, maar zorgt er toch altijd voor dat ik er niet alles uithaal wat erin zit. Met paardrijden vroeger trainde ik echt een stuk fanatieker als ik weer wedstrijden gepland had staan. Nu is het met wielrennen denk ik wel een tikkie anders, maar sinds die ene keer wil ik het heel graag een seizoen lang gaan proberen. Sowieso zal er dan veel veranderen, want ondanks dat ik vanaf nu wel met Fondo train(*), zal ik dan nog gerichter gaan trainen en mentaal een heel stuk harder moeten, maar vooral willen worden. Hier komt later ook nog super leuk nieuws over ;). Echt tot het gaatje gaan heb ik, fysiek gezien, nooit hoeven doen en is dus nieuw voor mij. Super spannend, maar ook wel een toffe en mooie uitdaging!
Ik wil koersen
Ja, dat meen ik. En nu het er “eindelijk” uit is, kunnen we misschien wat gerichter gaan nadenken en misschien kan jij mij wel helpen? Als ik weer helemaal up and running ben na deze revalidatie wil ik messcherp aan de start van de Alpentocht staan. Dan kan ik daarna doortrainen, de winter door blijven rijden en dan in het voorjaar ICW’s rijden. Voor ik “klaar ben” voor die ICW’s moet er natuurlijk wel een hoop gebeuren. Ik moet de regels leren van het koersen, een leuke club vinden (ik ben nu nog lid van de studentenwielrenvereniging en als alles goed gaat ben ik straks geen student meer) en vooral: veel sneller en sterker worden dan ik nu ben. Kilometers maken, uren in het zadel zitten en vooral blijven genieten van het proces. Nu ik met de schema’s van Fondo (#fietsmetfono) train kan ik wel al een heel stuk gerichter gaan trainen. Daar ben ik super blij mee. Momenteel ben ik bezig met het 3 maanden programma om mijn basisconditie weer omhoog te krijgen en daarna zal ik beginnen met het schema wat speciaal gemaakt wordt voor de Alpentocht. Binnenkort zal ik meer delen over hoe het trainen met Fondo op de Tacx mij vergaat!
Misschien is er wel iemand die het leuk vindt om het hele koers spelletje uit te leggen in een blog serie? Onderwerpen kunnen zijn: Hoe begin je met koersen, wat zijn de (belangrijkste) regels, waar moet je op letten, koers tactiek.. Nou volgens mij kan ik er nog zo 10 opnoemen. Voel jij je geroepen om mij hiermee te helpen, mail dan even naar info@kirstenboerrigter.nl.
*Nu ik niet buiten mag fietsen in verband met de revalidatie zit ik thuis op de Tacx welke ik leen van Fondo.
Liefs, Kirsten
Ps: wil jij mij steunen tijdens de Alpentocht? Klik dan hier om geld te doneren. De Alpentocht is een tocht waarbij er geld wordt ingezameld voor CliniClowns!
