Hoe en waarom ben ik begonnen met wielrennen?
28 november 2019 
4 min. leestijd

Hoe en waarom ben ik begonnen met wielrennen?

Ik kan het mij nog herinneren als gister. Het is dan ook niet bijster lang geleden dat ik begon met wielrennen. In deze blogpost vertel ik jou hoe mijn carrière (met een knipoog) is begonnen!

Zo blij met mijn eerste eigen racefiets!

De vader van mijn (inmiddels al een paar jaar ex) vriend, sportte altijd erg fanatiek. Van schaatsen tot wielrennen en vele andere dingen passeerde. Bij thuiskomst had hij het altijd over hoe fijn zo’n rondje dan was. Thuis bij mijn ouders stond al van jongs af aan altijd NOS Studio Sport aan en dus ook elke zomer de Tour de France. In het begin begreep ik er niks van (en eerlijk gezegd, soms nog steeds niet haha!) maar sinds drie jaar zit ik ook geregeld voor de buis met wielerwedstrijden.

Ik weet nog goed dat een vriend van mijn ex vriend jarig was en er alleen een racefiets vrij was die ik mee kon nemen daar naartoe. Binnen een paar meter zei ik al “woooo dit is echt super tof, ik wil dit vaker doen!”. Gelukkig had mijn vader nog een Reus in de schuur staan en mocht ik deze lenen. Even kijken of het echt wat voor mij was. Het was erg fijn dat mijn vader een fiets had staan thuis. Een nieuwe fiets is natuurlijk best een uitgaven en zo kon ik dat nog even uitstellen ;). Ik geloof dat ik 3 maanden op de Reus heb rondgereden voordat we opzoek gingen naar een goed passende fiets voor mij. Ondertussen had mijn vader het internet al een beetje onderzocht naar een leuke, passende fiets voor mij om op te beginnen.

Dit was tijdens mijn eerste “rondje” op de Reus van mijn vader.

In juni 2017 kocht ik mijn Sensa Latina 105. Een fiets met een aluminium frame, carbon voorvork en velgremmen. Op dat moment had ik echt nog geen flauw idee wat dit allemaal inhield en was ik vooral heel blij met mijn fiets. De volgende dag heb ik er direct rondjes op gemaakt en daarna veel herinneringen verzameld met die fiets. Ik weet nog goed dat ik mezelf zo vrij voelde. De eerste keer dat ik 80 km of meer reed voelde ook als een enorme overwinning. Dat ik daar toe in staat was vond ik echt mega tof. Doordat ik altijd veel heb paardgereden en andere sporten voornamelijk negeerde heb ik tijdens het fietsen voor het eerst ervaren dat “diep” gaan ook echt leuk kan zijn. Vooral achteraf ;). En dat terwijl ik weet dat ik niet eens diep ben gegaan tot nu toe. De knop mentaal krijg ik nog niet om, maar ik denk wel dat daar verandering in gaat komen.

Mijn Sensa toen we m net hadden gekocht

Waarom ben ik begonnen?

Maar goed, jullie weten nu hoe ik ben begonnen met fietsen, maar nog niet waarom. Al van jongs af aan ben ik altijd het liefst de hele dag buiten. Ik zei altijd dat ik binnen zitten maar zonde van mijn tijd vond en wilde lekker naar buiten. Van jongs af aan was ik gek op paarden en hier ben ik dan ook echt mee groot geworden. Tot afgelopen zomer werkte ik nog op een stal. De paarden zijn altijd mijn lust en mijn leven geweest. Alleen tijdens mijn studententijd hier in Groningen werd dit steeds lastiger. Ik had namelijk nogal wat eisen opgelegd als ik actief wilde zijn in de paardensport en dit kon ik in mijn studententijd niet nakomen, dus besloot ik het even “on hold” te zetten en mij open te stellen voor andere sporten. In eerste instantie dacht ik niet direct aan wielrennen, maar wilde ik vooral een sport gaan doen waarbij ik ook lekker veel buiten kon zijn, net als met paardrijden.

En als we naar die eis kijken, dan is wielrennen toch wel een hele goede sport om te beoefenen! Als ik even terug kijk op de afgelopen 2,5 jaar durf ik haast wel te zeggen dat ik bijna elk rondje wel ben thuis gekomen met een gigantische glimlach op mijn gezicht. Ik vind het buiten zijn zo fijn, helemaal als ik lekker in de natuur fiets. De frisse lucht die je binnen krijgt is mij echt veel waard. Daarnaast voelt het elke keer als een overwinning als ik ergens sneller ging, een beter gemiddelde heb als de keer ervoor. Wat ik ook zo mooi vind is dat je de sport eigenlijk overal kan beoefenen. Zowel in binnen als buitenland. En beide is ook zo onwijs leuk. Nog iets wat ik zo tof aan wielrennen vind: je komt op plekken waar je anders nooit zou komen!

Inmiddels zijn we 2,5 jaar verder en staat er een nieuwe fiets. Sinds november 2019 mag ik mezelf Liv Ambassadeur noemen en dat vind ik toch wel heel erg gaaf. In een volgend artikel lees je de verschillen tussen de twee fietsen.

Mijn nieuwe fiets, aka De Kameleon. Een Liv Langma Advanced 1

Zou jij meer willen weten over hoe ik begon met wielrennen of welke spullen handig zijn om te hebben als je begint met wielrennen? Blijf dan vooral mijn platform volgen.

In de tussentijd kan je mij natuurlijk altijd blijven volgen op Instagram!

Liefs, Kirsten

Over de schrijver
Reactie plaatsen