Hell yes, wat keek ik hier naar uit! Sinds ik te horen kreeg dat ik geopereerd moest worden waren er een paar dingen waar ik direct van baalde: ik kon niet meer op stal werken en ik moest mijn fijne fiets voor een paar maanden stil zetten. Beide zorgen er normaal voor dat ik lekker in mijn vel blijf zitten. Ik ben een paardenmeisje in hart en nieren en ben dol op buiten zijn. Inmiddels ben ik ook alweer drie jaar helemaal gek van het wielrennen en dat word met de dag telkens een beetje meer.
De fysio gaf akkoord!
Toen de fysio twee weken terug vroeg of ik alweer buiten had gefietst reageerde ik “MAG DAT ALWEER DAN?!” Ik dacht dat dat nog lang niet aan de orde was en bleef daarom braaf binnen op de Tacx trainen. Hij zei dat ik het mocht uitproberen en voorzichtig mocht opbouwen. Voordat dit lukte is er nog een heel verhaal aan vooraf gegaan ;).
Gelukkig heb ik andere kwaliteiten
Ik ben gek op wielrennen, maar ik ben nog niet zo goed in het technische er achter, haha. Niet zo goed is nog vrij rustig uit gedrukt ;). Doordat ik van Fondo een Tacx Neo 2T te leen heb zat daar de cassette op. Voordat ik buiten kon fietsen moest deze er natuurlijk eerst af en weer terug op mijn wiel. Op Instagram nam ik mensen mee in mijn enorme struggle. Ik begreep er vrij weinig van ondanks dat het er zo makkelijk uit zag in alle filmpjes die ik online bekeek. Met behulp van videobellen met vrienden is het uiteindelijk gelukt. Tot ik er achter kwam dat er nog te veel speling op zat..
Inmiddels was ik aardig chagrijnig, want als ik eenmaal in mijn hoofd heb dat ik wil fietsen, dan wil ik dat liever meteen en niet pas over 4 uur. Dat ik uiteindelijk twee dagen moest wachten was het een behoorlijke domper voor mijn ego, hahah. Dinsdag was de Giantstore weer open en fietste ik langs met mijn wiel. Ik had een tandwiel er net niet goed op zitten waardoor er te veel speling tussen zat. Iets waar ik drie dagen over deed, deed Andre in twee minuten… Ach, ieder zijn kwaliteit toch? 😉
Vervolgens heb ik thuis voor het fietsen nog een uur lopen prutsen met mijn achterwiel in mijn fiets te krijgen. Net alsof ik dat ook compleet vergeten was tijdens die drie maanden niet sporten… Ik hoop dat alles omtrent Corona snel voorbij is zodat we onze workshops bij de winkel snel door kunnen laten gaan, want ik ben er zelf ook behoorlijk aan toe, hahah!
Goed, nadat alles weer goed zat en de bandjes weer voldoende bar hadden ben ik gaan fietsen en binnen 2 seconden voelde ik mij weer helemaal die vrije vogel die ik mij voel tijdens het fietsen. Wat is dat toch fijn. Ik kreeg bijna tranen in mijn ogen van geluk. Het was zó fijn om weer de fiets op te kunnen klimmen en lekker mijn gedachtes weg te trappen. Gewoon ik en de wind. Het ging niet super snel, maar dat is niet erg. Ik heb genoten en dat was mijn doel. Een uurtje lekker fietsen in de natuur, wat had ik dat gemist zeg. Nu is het de taak om mezelf niet helemaal in mijn enthousiasme mee te laten slepen en weer elke dag op de fiets te springen. Mijn schouder had het tijdens het fietsen en achteraf nog wel wat zwaar, maar dat nam bij thuiskomst snel af.
Voor nu wil ik weer proberen drie keer per week op de fiets te zitten. Een keer per week een vrije training en twee keer een Fondo training uit het #ridesolo programma. Momenteel kan je de pro versie een week gratis uitproberen! Doordat ik niveau 1 heb gekozen zijn de trainingen niet heel lang. Precies genoeg voor wat mijn schouder momenteel vol kan houden.
Goed, de eerste kilometers zijn gemaakt en ik heb de smaak helemaal te pakken! Mijn lichaam moet er nog wel echt even aan wennen, maar dat is ook helemaal prima.
Op naar nog meer fijne rondjes en dan steeds weer een beetje verder en sneller. Ik heb er zin in! Heb jij nog fijn gefietst? Op de foto draag ik mijn nieuwe kit van Liv. Hier vind je de bib en hier de jersey. Ik draag zelf maat s van zowel de broek als het shirtje. Het zit na 3 maanden niks te hebben gedaan iets wat strak, maar dat komt straks wel weer goed :).
