Door Amanda: Eerder schreef ik een stukje voor het platform over het toewerken naar een wedstrijd. Benieuwd geworden hoe zo’n strandrace nou in zijn werk gaat? Lees dan vooral verder!
In de winterperiode organiseert de KNWU (Koninklijke Nederlandse Wieler Unie) een aantal wedstrijden op het strand die meetellen in een competitie. Elk seizoen probeer ik aan zoveel mogelijk van deze races mee te doen. Eén van deze wedstrijden is de echte strandklassieker Egmond-Pier-Egmond. Deze wedstrijd is 38 kilometer lang en heeft een aantal technische passages. Eigenlijk is het qua parcours een vrij standaard strandwedstrijd, maar de grootste uitdaging voor deze wedstrijd zit hem in het grote aantal deelnemers. Zo ongeveer 4000 fietsers doen mee, terwijl de gemiddelde wedstrijd ongeveer 200 deelnemers heeft.
De start van deze wedstrijd was om 10:40 voor de dames. De heren startten 10 minuten eerder. Aangezien deze wedstrijd vlakbij mijn woonplaats is, konden wij hier op de fiets heen. Wel stond ik lekker op tijd op, om mij zo goed mogelijk voor te bereiden. Als ontbijt nam ik havermout met banaan en amandelmelk, om zo een goede portie koolhydraten in te nemen. Vaak neem ik dan onderweg naar de wedstrijd nog brood of krentenbrood mee, maar deze keer nam ik nog een extra banaan en een ontbijtkoek reep mee. Ook een sportgelletje ging mee, voor in het startvak. Tijdens een korte wedstrijd als deze eet ik niks, dus zorg ik dat ik vooraf genoeg eet. Wel neem ik een bidon met sportdrank mee.
Eenmaal omgekleed en de nodige spullen in de rugzak gestopt gingen we om 9:00 richting Egmond om ons startnummer op te halen en ons klaar te maken voor de wedstrijd. De heenweg is meteen een mooi stukje om warm te rijden voor de wedstrijd. Stuurbordje bevestigd, banaan en ontbijtkoek gegeten, nog even plassen en dan is het tijd om naar de start te gaan. Omdat er zoveel mensen meedoen is het handig om op tijd in het startvak te gaan staan om een goede positie te veroveren. In het startvak neemt bij mij de spanning altijd toe. Dan ga ik mij toch een beetje druk maken over de omstandigheden en of ik wel goed genoeg getraind heb. De weersomstandigheden waren opzich prima, alleen de harde wind uit het zuiden was toch wel een dingetje. Nouja, niet teveel aan denken. Gewoon lekker rijden is het belangrijkst. Nog even snel een sportgelletje naar binnen slurpen en de organisatie begint al met aftellen.
Toen het startschot klonk gingen we in volle vaart over de Egmondse boulevard richting de strandopgang. Hier kwam ik goed doorheen, maar toch miste ik de aansluiting bij de voorste groep. Met vier andere vrouwen streden we flink tegen de wind om een poging te doen bij de voorste groep te komen. Uiteindelijk viel alles een beetje stil en kwamen de groepen bij elkaar. Bijna kruipend gingen we richting de Pier bij Wijk aan Zee, hier is het keerpunt en moeten we een stukje van het strand af om vervolgens weer het strand op te komen. Ook hier kwam ik goed doorheen! Vanaf Wijk aan Zee was het volle bak wind mee terug naar de finish, met een technische passage bij Castricum. Hierna was het nog een kleine 10 kilometer tot de finish in Egmond. Uiteindelijk finishte ik na 1 uur en 28 minuten op een 8e plaats in mijn categorie! Nu lekker de rest van de middag herstellen en goed eten en drinken om de verbruikte voorraden in het lichaam weer aan te vullen! Daarna weer doortrainen naar de volgende wedstrijd.
Zoals deze wedstrijddag eruit zag zien de meeste strandraces er uit. Relatief korte afstand, technische stukken met mul zand en rijden in een groep. Sommige races zijn niet direct in de buurt, daar gaan we dan met de auto heen. Dan moeten we eenmaal bij de wedstrijd aangekomen wel even een stukje warm rijden en parcours verkennen.
Jullie kunnen Amanda hier volgen op Instagram
