Wat een bijzondere week was het afgelopen week! De allereerste, door mij georganiseerde, Fietsvrouwen Fietsreis vond plaats en vandaag vertel ik je er meer over! Lees je mee?
De eerste dagen
Vorige week zaterdag vertrok ik met mijn geliefde bolide, op naar Sportchalet Viehhofen. Ik was pas een paar dagen terug van Terug naar Westerbork, maar de volgende reis stond alweer op het punt van beginnen. Qua planning natuurlijk niet echt het ideale scenario, maar soms heb je dat. Beide reizen waren namelijk verschoven door alle maatregelen, dus nu waren ze plots achter elkaar. Dus nog met het verwerken van alle indrukken van de vorige reis, had ik mijn auto ingepakt en stond er weer een reis naar Oostenrijk op de planning. Ook dit keer koos ik ervoor om in twee dagen heen te rijden. Zo autistisch als ik ben, boekte ik bij hetzelfde hotel als in juni een overnachting in Nürnberg. Zondagmiddag kom ik aan bij Sportchalet Viehhofen en maandag fiets ik mijn eerste rondje. Een klein rondje met bijna geen hoogtemeters om even in te komen. Tijdens de laatste paar etappes van Terug naar Westerbork liep ik een infectie op door mijn zadel – waar ik later nog een artikel over zal schrijven – en dus was het even spannend hoe het nu zou gaan. Vanuit SQ Lab had ik twee zadels ontvangen om te proberen en zo maakte ik maandag dus de eerste 30 kilometer met een nieuw zadel.
Dinsdag fietste ik met Dennis een super mooie route waarbij er al iets meer hoogtemeters gemaakt werden, 503. Daar besloten we ook dat het een goed idee was om een ander binnenblad op de fiets te laten zetten, zodat ik net wat fijner kon klimmen als de Fietsvrouwen er zijn. Zelf ben ik absoluut geen goede klimmer, maar het voelt altijd zo fantastisch als je dan eenmaal moe, maar voldaan boven bent. Je komt op zulke mooie plekjes! Ik ben dan altijd direct benieuwd wat je zou zien als je met de mtb zou zijn.. Maar goed, ik heb nu nog geen mtb dus zover is het allemaal nog niet ;). Het rondje met Dennis bracht ons bij super mooie watervallen en dus ook wel wat steile stukjes klimmen. Niet veel eerder zag ik zulk mooi, blauw water.
Woensdag reed ik wederom een route met Dennis. Dit keer een kleine 70 kilometer met bijna 700 hoogtemeters. Op sommige momenten gaf mijn Garmin 18% stijging aan. Dat vond ik op dat moment helemaal niet zo heel grappig, maar uiteindelijk ben je dan toch wel trots als je weer thuis bent ;). Na de rit was ik wel een beetje zenuwachtig. Ik vond mezelf slecht en ik weet dat dat misschien wat hard klinkt, maar zo kan ik soms wel echt zijn naar mezelf toe. Ik had alle scenario’s al in mijn hoofd afgespeeld en vroeg mij af hoe ik dit ooit ging doen als de Fietsvrouwen er ook waren. In je eentje kan je jezelf dan ook echt gek maken he?
De eerste dagen was ik dus vooral aan het acclimatiseren en ondertussen ook mijn andere werk aan het doen. Zo had ik voor Project F toffe meetings en werd er uiteraard ook gewoon voor Social Media Junkie gewerkt.
De aankomstdag
Donderdag was de aankomstdag voor de Fietsvrouwen en ik zal maar eerlijk zijn, ik was best wel even nerveus! Heb ik het wel goed gedaan? Zijn de routes goed? Ben ik goed voorbereid? Klopt het? Zullen ze er zin in hebben? Zal het een leuke groep zijn? Ik heb mezelf helemaal gek gemaakt en was even flink onzeker, iets waar ik niet heel snel last van heb maar ik kan het mezelf goed aanpraten ;). Gelukkig was een van de deelneemsters een van mijn beste vriendinnen. Toen zij aan kwam kon ik de spanning wat los laten en mijn gevoel even kwijt. Dat was een hele opluchting en ik ben haar dan ook heel dankbaar dat ze er was! Rond een uur of drie kwamen de eerste deelneemsters binnen en zo nam ik de Fietsvrouwen mee door het gebouw om even te laten zien waar alles was. Om half 7 gingen we samen uit eten en tot die tijd kon iedereen even zijn eigen ding doen. Ilse en ik gingen even wandelen en zo deed ieder zijn eigen ding.
Om half 7 liepen we met z’n allen richting het restaurant waar we elke dag ontbeten en in de avond samen aten. Maaike at de eerste avond ook gezellig mee en zo konden we rustig kennis met elkaar maken!
Ps: Wist je al dat de Fietsvrouwen Fietskleding vanaf nu te bestellen is!? Check voor alle info dit artikel!
Pillerseerunde 1/3
Vrijdag stond de eerste fietstocht gepland! In juni had ik alle routes al verkend dus ik wist wel wat er te wachten stond, al blijft het gewoon een beetje spannend! Om rustig in te komen gingen we als eerst de Pillerseerunde fietsen. Dit is een route van 104 kilometer met 945 hoogtemeters. Het fijne aan deze route is dat het heel glooiend is en je gedurende de rit afentoe wat klimmetjes hebt, maar geen grote pukkel waar je overheen moet komen. Halverwege kom je bij een gigantisch mooi meer uit waar we even konden uitrusten. In juni vond ik dit plekje zo onwijs mooi, dat ik de Fietsvrouwen hier absoluut mee naartoe wilde nemen. Zeker met het zonnetje erbij was dit een perfecte eerste dag.
Kaiserschmarrn bij de Hintersee
Op dag twee zaten we wederom met de hele groep om half 9 bij het ontbijt en om 10 uur weer op de fiets! Dag twee bracht ons naar de Hintersee. Een super fijne route die in het begin heel glooiend is en op het eind een steil stuk omhoog heeft. Voor de een een makkie, voor de ander koste het wat meer moeite (zoals bij mij ;)). Maar hoe heerlijk is het dan als je na het zwoegen op het laatste stuk, eindelijk boven bent en dan dat mooie meer ziet liggen en bij de lunch twee grote pannen Kaiserschmarrn besteld! Voor zaterdag was er eigenlijk 90% regen voorspeld, maar uiteindelijk vielen er maar 3 druppels, dus daar waren we enorm blij mee! Rond vijf uur waren we weer terug van de tocht van 114 kilometer en 1000 hoogtemeters. Na het fietsen was het tijd om samen met een paar meiden de fietsen te poetsen. Van te voren had ik iedereen verteld dat ik mijn producten van Dynamic Bike Care mee had en dat iedereen daar gebruik van kon maken, zodat ze zelf konden ervaren hoe de producten zijn en of het wat voor ze is. Extra leuk is dan ook dat sommige meteen de Dirt Destroy bestelde. Wist je trouwens al dat je bij Dynamic Bike Care altijd 20% korting krijgt met de code Kirsten20?
Na het poetsen van de fietsen sloten we om half 7 aan bij het buffet. Na het eten taaide iedereen weer af naar haar appartement om zo, zondag weer om half 9 bij het ontbijt te staan.
Klimmen naar de Hochköning
Op zondag stond de klim naar de Hochköning op de planning. In juni reed ik deze route ook en ging ik helemaal stuk. Het was toen natuurlijk 28 graden, ik was een stuk minder getraind en was moe door de dagen ervoor. Ik kneep hem dus wel een beetje voor de laatste dag en ik geloof de rest van de dames ook. Na het ontbijt maakte iedereen zich klaar voor de laatste rit. De tocht naar de Hochköning is 83 kilometer met 1300 hoogtemeters. De meeste van ons hadden wel wat zware benen en keken toch wel een beetje op tegen de rit, maar we hadden er mooi weer bij en begonnen vol goede moed!
De tocht naar de Hochköning is opgedeeld in twee klimmen. Aan het begin van de Fietsvakantie hadden we direct gezegd dat we klimmen en dalen op ons eigen tempo, wat er dus ook voor zorgde dat je jezelf niet gek hoeft te maken om de anderen bij te houden. De vlakke stukken rijden we samen, maar met klimmen en dalen moet je focussen op je eigen tempo. Dat ging heel fijn met deze groep, dus daar was ik super blij mee!
Het laatste stuk van de klim zat ik er helemaal doorheen en was ik er even goed klaar mee ;p, maar uiteindelijk kwam ik weer boven en was ik weer helemaal blij! Eenmaal bijgekomen op de top kon het leukste stuk beginnen: de afdaling. Onderaan de afdaling was het tijd voor de lunch! Dit keer was het tijd voor een heerlijke bord spaghetti bolognese, precies zoals ik m herkende van mijn wintersportvakanties van vroeger.
Na de lunch was het nog een kleine dertig kilometer naar Sportchalet Viehhofen en konden we ons klaar maken voor het laatste diner!
Voor mij vloog het weekend echt voorbij en ik vond het een super mooie ervaring om het te mogen organiseren bij Sporchalet Viehhofen. Achter de schermen ben ik druk bezig met het evalueren van de Fietsvrouwen Fietsvakantie en zijn we alweer druk met de plannen voor volgend jaar. Want dat we dit vaker willen doen is 1 ding wat zeker is! Er is uiteraard nog voldoende ruimte voor verbetering, maar we hebben nu een mooie nulmeting gehad en vanuit hier kunnen we weer verder bouwen.
