5x waarom ik zo van wielrennen hou
22 april 2020 
3 min. leestijd

5x waarom ik zo van wielrennen hou

Deze zomer ben ik alweer drie jaar bezig met wielrennen. Ik geniet onwijs van het fietsen en haal er ook heel veel energie uit. In dit artikel vertel ik je waarom ik het zo leuk vind. Ik hoop dat ik jou een beetje kan/mag motiveren om ook zo te blijven genieten van het wielrennen!

Je komt op plekken waar je anders niet zou komen

Misschien is dit wel mijn meest favoriete reden waarom ik zo van wielrennen hou. Ik vind het zo leuk dat je op zo’n gemakkelijke manier op verschillende plekken komt waar je anders nooit naartoe was gegaan. Veel vriendinnen in Groningen die niet wielrennen blijven alleen maar in de stad of komen niet verder dan hun 5 km rondje tijdens het hardlopen. Met wielrennen ga je al snel een heel stuk verder dan die 5 km om je huis en ontdek je dus allerlei plaatsen in de provincie waar je woont en daar buiten. Hierdoor voelt het heel vaak als een mini vakantie als je door de provincie fietst.

Je kan het in een groep doen, maar ook alleen

Ik was vroeger nooit echt een teamsporter, ondanks dat heb ik het wel meerdere keren geprobeerd. Zo heb ik een tijd op hockey gezeten en deed ik met school altijd mee aan basketbal, korfbal en voetbal toernooien. Toch was ik meer het type dat een sport alleen wilde doen en dan zelf uit koos met wie ik dit wilde beoefenen, haha. Paardrijden is daar een mooi voorbeeld van. Ik ging altijd alleen naar mijn pony, maar op stal had ik wel een paar vriendinnen waar ik dan mee afsprak. Niks geforceerd. Het mooie aan wielrennen is natuurlijk dat je het alleen kan doen, in kleine groepjes, met vriendinnen/vrienden, mannen en vrouwen gemixt, in verenigingsverband… Noem het maar op en het is mogelijk.

Sporten in de natuur

Sporten in een sportschool vind ik leuk, voor erbij, maar geef mij maar de natuur en ik ben gelukkig. Ik vind buitensporten echt ge-we-ld-ig. Het is zo fijn! Met wielrennen zit je over het algemeen natuurlijk meer op de weg dan echt in de bossen, maar dit is ook wel aardig verschillend per provincie / land. Op den duur zal ik dan ook zeker de combinatie willen maken naar het mountainbiken en wielrennen op de weg. Maar ook met de racefiets kom ik op prachtige plekken in de natuur en daar geniet ik echt enorm van. Het is voor mij echt een soort therapie ;). Daarnaast vind ik buitensporten ook gewoon echt heel belangrijk. Tijdens mijn werk zit ik veel achter de computer op kantoor of in huis. Door veel op de fiets te zitten kom ik lekker buiten en pak ik frisse lucht mee. Voor mij echt een ultieme win-win situatie!

Ik kan mijn emoties erin kwijt

Dezer klinkt misschien een beetje gek, maar ik kan fietsen echt als een therapie zien. Het is zo fijn om als ik een bepaalde emotie voel de fiets op te stappen. Als ik boos ben, zet ik mijn frustratie op de trappers en raak ik het echt kwijt onderweg. Als ik verdrietig ben ga ik gewoon doelloos een rondje rijden en kom ik weer terug als ik ben opgevrolijkt, wat snel gebeurd doordat ik het buiten zijn zo fijn voel. Als ik heel blij ben, pak ik de fiets en kom ik nog enthousiaster thuis. Als ik creatief bezig wil voor mijn platform, Instagram of voor klanten en ik ben niet in een creatieve bui, spring ik op de fiets en dan borrelt er altijd wel minsten 1 idee omhoog.

Ik leer mijn eigen grenzen verleggen

Door het paardrijden vroeger was ik nooit echt heel erg bezig om mijn eigen fysieke grenzen te verleggen. Mentale grenzen juist wel, maar fysiek gezien niet. Ik vind fitness nog steeds heel leuk en zal dit ook blijven doen, maar vooral iets voor erbij. Ik wil dit als extra en voor de onderhoud van mijn kracht en core. Doordat ik voorheen nooit leerde om door het gaatje te gaan is dit vrij nieuw voor mij. Niet dat ik een opgever ben, alles behalve, maar ik merk dat ik met sporten eerder stop zeg dan met andere dingen. Met wielrennen leer ik om steeds een stapje verder hierin te gaan en dat is super vet. Als ik van te voren denk dat ik een bepaalde training, tocht, berg niet kan halen en daar helemaal over kan piekeren, blijkt dit achteraf niet nodig te zijn geweest omdat ik het uiteindelijk toch wel kon. Hierdoor word ik continue op scherp gezet en dat vind ik heel leuk. Op deze manier vind ik de data rondom het wielrennen ook steeds leuker en interessanter worden. Ik zie gewoon dat de trainingen effect hebben en ik met een bepaalde kracht steeds verder kom. Terwijl ik van te voren dacht dat ik dat absoluut niet zou kunnen ;).

Wat is jouw reden waarom je zo van wielrennen houdt?

Volg mij op Strava en op Instagram om op de hoogte te blijven!

Over de schrijver
Reactie plaatsen