Triatleet Elana aan het woord

Hoi allemaal! Ik ben Elana Meijer, in het dagelijks leven ben ik promovendus in het UMC Utrecht op de afdeling Nefrologie (Nierziekten). Ik ben 24 jaar en sinds 3 jaar steek ik een heel groot deel van mijn vrije tijd in mijn (sportieve) passie: triathlon. Daarnaast heb ik ook een eigen blog.

Hoe het allemaal begon

De meeste mensen zullen wel weten dat een triathlon in principe bestaat uit drie onderdelen: zwemmen, fietsen en hardlopen. Je hebt verschillende afstanden in wedstrijdvorm en ook een aantal variaties op de klassieke triathlon; run-bike-run of swim-run bijvoorbeeld. Bijna iedereen die aan triathlon doet “komt” van één van de onderdelen; in mijn geval was dat hardlopen. Ik had nog nooit op een racefiets gezeten voor ik aan een beginnerscursus begon, dus ik was een echte newbie! Op de oude racefiets van een familielid (een roze Giant waarbij je nog op het frame moest schakelen) heb ik mijn eerste fietskilometers gemaakt.

De eerste keer dat ik op die fiets stapte in 2017 weet ik nog heel goed! Ik fietste een rondje van ongeveer 20km (vond ik toen heel ver; wist ik veel..) in een uurtje. Het gaat natuurlijk veel sneller dan hardlopen, en ik vroeg me af waarom ik dit niet eerder had gedaan. Ik maakte heel wat kilometers op deze fiets, en deed er ook een wedstrijdje mee. Toen ter tijd had ik nog geen trainingsschema, ik deed gewoon wat ik leuk vond en wat ik dacht dat goed was. Na dat eerste triathlonwedstrijdje (een 1/8^e: 500m zwemmen, 20km fietsen en 5km hardlopen) wist ik; dit is mijn ding. En ik ging op zoek naar een racefiets die beter bij mij zou passen.

Ik vond een Blauwe Cannondale Synapse; een fiets waar ik heel veel plezier van zou hebben! Ik was zo trots op deze fiets dat ik meteen zin had om meer kilometers te maken. En zo gezegd; zo gedaan! Ik genoot van het ontdekken mooie routes rondom mijn huis en kreeg steeds meer plezier in de trainingen. Ik stelde ambitieuzere doelen; in 2018 een halve triathlon (1,9km zwemmen, 90km fietsen en 21.1km hardlopen) in Almere en ik kwalificeerde me voor Challenge The Championship; waar ik aan deelnam in 2019, ook een halve.

Eind 2019 had ik eindelijk genoeg gespaard voor een échte triathlonfiets; een LIV. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er nog niet mee buiten heb gefietst, maar mijn indoor trainingen zijn een stuk leuker op deze beauty. Nu is mijn wagenpark voorlopig wel compleet; al zou ik in de toekomst ook wel graag een mountainbike willen proberen! Je kunt dus wel zeggen dat het fietsen mijn hart heeft gestolen. Niets fijners dan een zonnetje op je huid en de wind door je haren als je door een mooi landschap fietst. Als ik dat toch elke dag zou kunnen doen…

Fietstrainingen als triathleet

Ik nam begin 2018 een coach in de arm en kreeg daardoor structuur in mijn trainingen. Zoals je begrijpt doe ik natuurlijk verschillende trainingen in de aanloop naar een wedstrijd, waarvan fietstrainingen eigenlijk per seizoen heel erg verschillen. In de winter werk ik voonamelijk aan kracht en snelheid, op een wattbike (indoor trainer) of op mijn eigen fiets op de Tacx. Die trainingen variëren van een half uur tot anderhalf uur, op verschillende intensiteiten (langere langzamere intervallen of meerdere korte sprints bijvoorbeeld). Om eerlijk te zijn vind ik die niet altijd even leuk; ik geniet zo van het buiten zijn dat ik het “zonde” vind om binnen te fietsen. Maar ik wil geen risico nemen op de weg en dus doe ik braaf mijn intervallen op een indoor trainer.

Als de dagen langer worden en de regenbuien (hopelijk) korter, wordt het weer tijd om naar buiten te gaan. Ook dit jaar heb ik gekozen voor een halve triathlon; wat inhoudt dat ik in het voorjaar en in de zomer vooral duurtrainingen op de racefiets zal doen.

Het ligt er natuurlijk heel erg aan voor welke afstand je traint, wat voor trainingen je daarvoor “nodig” hebt. Voor het fietsen zou ik wel aanraden om in ieder geval de wedstrijdafstand een aantal keer te fietsen, zodat je weet dat je de afstand in de wedstrijd makkelijk kunt halen. Niets zo vervelend als zo vermoeid van de fiets komen dat hardlopen een onmogelijke opgave wordt. Omdat ik vooral lange afstanden doe gebruik ik mijn trainingen graag om voeding en mijn houding in de aerobars te trainen. Het is natuurlijk belangrijk dat je een goed voedingsplan hebt om een wedstrijd door te komen, en langere ritten zijn uitermate geschikt om verschillende dingen te proberen.

De echte duurritten (70+km) fiets ik graag samen met mijn vriend of trainingsmaatjes, voor de gezelligheid. Als ik wel een intervaltraining doe; dan fiets ik liever alleen. Ik vind het belangrijk om me goed te kunnen focussen, zowel op mijn houding en cadans, als op het verkeer. Je bent natuurlijk best kwetsbaar op een racefiets; en het zou super zonde zijn als je hard valt tijdens een training. Ik zorg er uiteraard altijd voor dat ik een helm draag, dat mensen weten waar en hoe lang ik fiets en dat ik mijn navigatie aan heb. Ook train ik daardoor eigenlijk nooit in wedstrijdtempo. Ik fietste het afgelopen jaar in wedstrijden gemiddeld 31km/h, en tijdens trainingen vaak rond de 26 of 27km/h. Ik voel me net iets veiliger als ik genoeg tijd (en een lagere hartslag) heb om op het verkeer te letten. In wedstrijden kun je in principe “veilig” pushen, omdat het parcours vaak verkeersvrij is. Ik zou dan ook vooral willen zeggen dat je buiten het beste kunt trainen op een tempo dat voor jou fijn voelt. Dan geniet je het meest en ben je ook het veiligst!

Om wel wedstrijdtempo te “trainen” zal ik dit jaar deelnemen aan een tijdrit. 28km pushen op de fiets zonder dat ik daarna nog hoef te rennen; ik ben benieuwd! Daarnaast kan ik me voorstellen dat je soms een beetje moe wordt van telkens dezelfde rondjes in jouw woonomgeving. Daarom fiets ik graag georganiseerde touren; zoals de Ronde van Noord Holland of bijvoorbeeld de Joop Zoetemelk Classic.  Er zijn genoeg georganiseerde tourtochten in Nederland, dus dat is zeker een aanrader als je wat afwisseling zoekt. En iets waar ik dit jaar achter kwam; als je op strava een leuke route bij een andere atleet ziet kun je die downloaden en inladen op je fietscomputer!

Ik hoop dat jullie het leuk vonden om mijn verhaal te lezen. Ik voel me vereerd dat ik iets mocht schrijven voor dit toffe platform en hopelijk hebben jullie allemaal net zoveel plezier in het fietsen als ik! — Super leuk om te horen Elana! Jij enorm bedankt voor het toevoegen van je waarde.

Ps: wil jij mij steunen tijdens de Alpentocht? Klik dan  hier om geld te doneren. De Alpentocht is een tocht waarbij er geld wordt ingezameld voor CliniClowns! 

Klik hier voor mijn Instagram
Klik hier voor Elana haar Instagram