Serie herstel, hoe gaat het na 4 weken?

Zo, na een aantal gastblogs vond ik het echt hoog nodig om even te vertellen hoe het met mij gaat. Misschien volg je mij op Instagram en heb je het een en ander voorbij zien komen, misschien niet. En dan komt deze post misschien als geroepen ;p. Ik ga het je vertellen, lees snel verder.

Mindfuck

Ik ga er niet omheen draaien, ik vind het een grote mindfuck. Van te voren wist ik al dat ik het mentaal zwaar zou krijgen en dat ik flink op de proef gesteld zou worden, maar dat het zo extreem zou zijn wist ik niet. Of laat ik het zo zeggen, ik had het niet gehoopt. Mentaal fit zijn is sowieso een punt wat bij mij heel erg van moment tot moment kan verschillen. Ik kan me on top of the world voelen en voelen dat ik de hele wereld aan kan, maar een dag (of misschien zelfs al binnen een paar uur) kan dat compleet het tegenovergestelde zijn en dus ook alles daar tussenin. Hier ben ik mij van bewust en hier ben ik uiteraard veel mee bezig. Het is ook daadwerkelijk een stuk beter geworden doordat ik er veel mee bezig ben. Juist doordat ik zoveel sport is die chaos in mijn hoofd minder. Sporten geeft mij mentaal veel vrijheid en geeft heel veel rust en daarmee ruimte in mijn hoofd. Je kan je voorstellen dat wanneer dit wegvalt, ik echt even de draag kwijt ben. En die draad zoek ik momenteel nog steeds.

Het is een lastig proces, ik wil namelijk niet altijd alles af laten hangen van wel/niet kunnen sporten, maar wanneer je zowel in je privé als werkende leven veel met sport bezig bent, kom je er haast niet onderuit dat de helft van je “taart” uit sport bestaat. En daar ben ik normaal gesproken heel erg blij mee want het geeft mij heel veel. Maar nu ik inmiddels al 4 weken gekluisterd op de bank zit, lijk ik wel steeds iets dieper te zakken.

Winterdip

Ik denk dat ik wel echt kan zeggen dat ik een soort winterdip(je) heb. Deze heb ik vaker gehad dus ik wist ook dat deze zou kunnen komen, zeker toen het sporten wegviel. Alleen je hoopt het niet, zeker omdat ik voor de operatie behoorlijk happy was.
Inmiddels heb ik een daglichtlamp gekocht en zit ik daar in de ochtend 20 minuten voor. Gewoon tijdens het ontbijt en opstarten van mijn dag. Ik moet er nog wel even aan wennen, maar ik geloof wel in de gezondheidsvoordelen en weet dat het geen kwaad kan.

Naast de daglichtlamp ben ik weer braaf mijn supplementen aan het slikken en probeer ik wel echt elke dag even buiten te komen. Al was dat met die storm echt niet te doen, mijn jas kan namelijk niet dicht doordat mijn arm in een sling hangt. Ik heb het overigens wel geprobeerd, maar het doet te veel pijn. Dat was duidelijk nog een brug te ver voor mijn schouder.

Ik slik trouwens de volgende supplementen: vitamine D3 druppels, 5htp, magnesium, vitamine c.

Zo zit ik er dus geregeld bij.. Kop thee, laptop op schoot, dik kussen onder mijn arm en wat lekkers erbij. Dat is ook funest, ik ben echt aangekomen sinds de operatie 🙁

Inmiddels heb ik van de fysio 3 nieuwe oefeningen gekregen die ik, samen met de oefeningen die ik al had, een paar keer per dag doe. Deze doe ik binnen mijn pijn grens en verder probeer ik structuur in mijn dagen te krijgen. Ik ben dan ook mega blij dat ik nu de plantraining van Cynthia Schulz volg, want ik voel me echt een kip zonder kop momenteel. Daarnaast ben ik altijd een mega chaoot geweest en heel slecht in plannen. Binnenkort schrijf ik een uitgebreide review over de training en de planner.
Jij kan trouwens met de code Kirsten 10 euro korting krijgen op je deelname!
Super tof en blij ben ik met deze samenwerking. Het geeft mij heel veel inzichten. Een daarvan is dat ik de laatste weken echt geen donder heb uitgevoerd en een keiharde schop onder mijn kont nodig heb. Oeps!

Bij mij staat alles normaal behoorlijk in het teken van sport en nu dat niet kan, kom ik er dus enorm achter hoe erg ik mijn gemoedstoestand daar vanaf laat hangen. Niet dat ik in de toekomst minder zal sporten, alles behalve hahah, maar ik wil wel weer meer structuur aanbrengen waardoor ik niet de hele dag nutteloos door Instagram zit te scrollen. Want daar werd ik de laatste tijd best ongelukkig van. Niet omdat ik zo jaloers ben op de mensen achter de accounts die ik volg, maar meer omdat ik echt uren nutteloos voorbij scroll op een dag een daarmee mijn taken niet af krijg. Daarnaast is het nu best confronterend dat iedereen lekker aan het fietsen is en goed aan het trainen en ik op de bank zit.

Al met al kan ik zeggen dat het fysiek goed gaat. Ik heb vrij weinig pijn, ik moet gewoon geen onverwachte bewegingen maken en vooral niet te veel zelf willen doen. Mentaal is het dus echt even een stuk minder. Wel weet ik dat ik op de goede weg ben door structuur aan te brengen, weer naar buiten te gaan en de lichttherapie toe te voegen in mijn dagelijkse ritueel.

*In dit artikel staan affiliatie links.

Volg jij mij al op Instagram? Nee, doe dat dan hier!

Wist jij al dat ik mij dit jaar inzet voor CliniClowns? Jij kan mij sponsoren door geld te doneren via deze link.

Als jij een poster besteld bij Koersplaat.nl krijg jij 15% korting met mijn code en doneer je meteen €5 aan CliniClowns! De kortingscode kan je krijgen via een mail of door mij een DM op Instagram te sturen. (voor de goede orde, hier krijg ik geen percentage van!)

Liefs! X